OBLIKOVANJE BUŠE-TOMASOVE KRUNE (BOUCHE-THOMAS)
Ovaj oblik krune jabuke karakteriše se time što se voćke sade pod uglom od 30°, što obuzdava bujan porast vegetativnih organa i usmerava snagu rasta na formiranje rodnog drveta. Na taj način izbegava se savijanje grana i jača rezidba, dok grane umereno obrastaju rodnim grančicama gotovo celom svojom dužinom.
Ovaj oblik krune uglavnom se koristi za gajenje jabuka na umereno bujnim podlogama. Za formiranje se koriste jednogodišnje dobro razvijene sadnice, koje se sade pod uglom od 30°, tako da spojno mesto podloge i kalema bude oko 10-15 cm ispod nivoa zemlje. Time se omogućava razvoj žila iz pitomog dela biljke, čime se voćka prevodi na sopstveni koren. Međutim, prevođenje voćaka na sopstveni koren u uslovima bez navodnjavanja može dovesti do znatne neujednačenosti zasada, što predstavlja jednu od glavnih mana ovog uzgojnog oblika.
Sadnice se sade tako da po dve susedne budu okrenute vrhovima jedna prema drugoj, tj. neparne na jednu, a parne na drugu stranu u redovima. Rastojanje u redu za jabuku na umereno bujnim podlogama je 2 do 3 metra, dok je za krušku na dunji 1,5-2,5 metra.
Zbog ugla pod kojim su sadnice zasađene, u prvoj polovini prve vegetacije jače će se razviti samo terminalni pupoljak, dok će iz ostalih pupoljaka izrasti samo lisni pupoljci. Pred kraj vegetacije, sa gornje strane koso zasađene sadnice razvijaju se bujni mladari koje je potrebno prorediti tokom vegetacije, ostavljajući po jedan mladar na svakih 30-40 cm. U proleće druge godine, pre početka vegetacije, orezuju se letorasti ispod vršnog letorasta. Tokom vegetacije uklanjaju se mladari koji bi mogli konkurisati ostavljenim mladarima. Ovi mladari, ostavljeni na 30-40 cm duž koso zasađene voćke, usmeravaju se tako da rastu u suprotnom smeru od osnovne skeletne grane, pod uglom od 30° u odnosu na horizontalu.
U trećoj i narednim godinama vrhovi koso zasađenih sadnica (koje istovremeno predstavljaju primarnu skeletnu granu) i vrhovi ostavljenih letorasta se ponovo oslobađaju od mladara. Ostale grančice, koje čine skeletne grane, savijaju se pod uglom od 30° prema horizontali, suprotno od ugla koji zatvaraju sa granom iz koje izbijaju. Kada dostignu određenu dužinu, primarne i sekundarne skeletne grane ukrštaju se i na mestu ukrštanja se privezuju, služeći jedna drugoj kao oslonac. Za ovaj oblik krune jabuke nije potreban stalan naslon, ali je formiranje lakše ako se privremeno postavi nekoliko redova žica koje se kasnije, po završetku formiranja, mogu ukloniti.
Buše-Tomasova kruna, poput lepažove palmete, podstiče jabuke da brže počnu da rađaju. Prvih godina voćke obilno i redovno rađaju, ali kasnijih godina rodnost slabi, pa je potrebno redovno obnavljanje i podmlađivanje rodnog drveta koje se formira u međurednom prostoru.
Ovaj uzgojni oblik masovniju primenu imao je jedino u Francuskoj, i to uglavnom na manjim površinama.