U našem voćarstvu, za dobijanje kvalitetnih sejanaca uglavnom se upotrebljava seme šumske divlje kruške (Pirus communis). Divlja kruška razmnožava se semenom. U prvoj godini sejanci obrazuju jaku sržnu žilu sa vrlo malo bočnih žila. Ako nije vršeno pikiranje u semeništu, prilikom presađivanja sejanca u rastilo, treba izvršiti skraćivanje sržne žile kako bi se ubrzalo razvijanje ostalih bočnih žila. Kao podloga, daje veoma bujne sadnice koje kasno stupaju u plodonošenje (7–8 godina), a rađaju 80 i više godina. Postoji više varijeteta i tipova divljih krušaka, koji se razlikuju prema bujnosti, krupnoći plodova, rodnosti i drugim osobinama. Seme treba uzimati sa divljih krušaka koje se odlikuju redovnom rodnošću, krupnijim plodovima, jedrijim i većim brojem semenki.
Pored sejanaca divlje kruške (P. communis), kao podloga za plemenite sorte kruške mogu se koristiti još i usurijska kruška (P. ussuriensis), sitnolisna ili maslinasta (P. elaeagnifolia), bademasta kruška (P. amygdaliformis Mill), peščana ili kineska kruška (P. serotina). Kao podloga za krušku mogu se koristiti i sejanci belog gloga (Crataegus monogyna) i dunje (Cydonia vulgaris).
Pored šumske divlje kruške (P. communis), najznačajnija je kao podloga slanopada (bademolika kruška – P. amygdaliformis), koja je raširena u južnoj Srbiji. To je divlja kruška sa sitnim jezičastim lišćem, sličnim bademu, pa se zato i zove bademasta kruška. Odlikuje se sporim porastom, vrlo razvijenim korenom koji prodire duboko u zemlju, gustom krunom sa kratkim grančicama i sitnim lišćem. Sitnim lišćem i gustom krunom smanjuje transpiraciju, a dubokim korenom nalazi vodu na velikim dubinama. Otporna je prema suši i dolazi u obzir samo za aridne rejone. U Australiji se kao najbolja podloga pokazala P. calleryana, a P. salicifolia L. je tolerantna prema niskim temperaturama, suši i zaslanjenosti zemljišta. Otporna je prema fuzikladijumu i krvavoj vaši.
Glog (Crataegus) može da se upotrebi kao podloga za suva i posna zemljišta. Kruška kalemljena na glogu je vrlo kržljava. Ima dobar afinitet s mnogim plemenitim sortama kruške.
U novije vreme, slično kao i kod jabuka, za proizvodnju sejanaca daje se prednost semenu plemenitih sorti krušaka. U Nemačkoj se 80% od svih upotrebljava seme sorte Kirsehensaller, a u SAD najviše se upotrebljava seme viljamovke i zimskog nelisa. Kod nas se tek u poslednje vreme počelo sa korišćenjem semena plemenitih sorti, uglavnom viljamovke i klapove.